یادداشت های یک دیوانه

تقریباً همه‌ی قصه‌های گوگول کمدی‌های سرگرم‌کننده‌ای هستند که با هیچ‌وپوچ شروع می‌شوند، با هیچ‌وپوچ ادامه می‌یابند، و به اشک ختم می‌شوند، و در پایان، زندگی نام می‌گیرند.

قصه‌هایش همگی همین‌طورند: اولش سرگرم‌کننده، سپس غم! زندگی خود ما هم چنین است: اولش سرگرم کننده، و بعد غم. چقدر شعر، چقدر فلسفه، و چقدر حقیقت در این‌جا نهفته است!

اولین تأثیری که هر یک از قصه‌های گوگول بر خواننده می‌گذارد این است که با خود بگوید: «چقدر همه‌ی این‌ها ساده، عادی، طبیعی، و حقیقی است، و درعین‌حال چقدر بکر و تازه.» این سادگی قصه‌نویسی، این صراحت لهجه، این پرهیز از نمایش‌پردازی، این پیش‌پاافتادگی و معمولی بودن اتفاقات قصه‌ها، علائم حقیقی و قطعی خلاقیت هستند: این شعری حقیقی است، شعر زندگی خود ماست.

  

کتاب «یادداشت‌های یک دیوانه» ، مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه نوشته‌ی گوگول است که نخستین بار در سال 1835 منتشر شد. این #مجموعه_داستان جذاب می‌تواند بهترین شروع برای ورود به دنیای آثار #گوگول باشد. داستان «یادداشت‌های یک دیوانه» که عنوان #کتاب را نیز به خود اختصاص داده، در را به روی جهان عجیب #کمدی ، #فانتزی و تحلیل‌های اجتماعی این نویسنده‌ی بزرگ می‌گشاید.

این #داستان ، زوال عقلی کارمندی دون پایه را همزمان با تلاش‌های این شخصیت برای جلب توجه زن مورد علاقه‌اش به تصویر می‌کشد. داستان که در دوره‌ی حاکمیت سرکوب‌گرانه‌ی نیکلای اول می‌گذرد، هجویه‌ای گزنده است بر کاغذبازی‌های افراطی و قوانین نه چندان کارآمد زمانه‌ی خود.

گوگول در داستان‌های کتاب «یادداشت‌های یک دیوانه» ، روی موضوعاتی همچون سرعت سرسام‌آور زندگی در خیابان‌های سن پترزبورگ و همچنین سقوط روح انسان به تاریکی و تباهی دست گذاشته است.