من یک انسان درونگرا هستم، نه افسرده
و این قابلیت رو دارم که در کمال خوشحالی و رضایت
روزها و هفته ها به تنهایی زندگی کنم
با کسی حرفی نزنم
و کارهامو به تنهایی انجام بدم
اما نسبت به دیگران، نگاهی عمیقتری به زندگی دارم که طبیعتا این موضوع گاهی منو اندوهگین میکنه
ولی من این اندوه رو به شادیهای مصنوعی ترجیح میدم...
من علایق و شیوه زندگی خودم رو دارم
و بیشتر سرگرمیهام مربوط به خلوت خودم میشه
اما در عین حال دوستان زیادی دارم که بهشون احترام میذارم و سعی میکنم تا جایی که ممکنه براشون وقت بذارم و باهاشون در ارتباط باشم.
گرچه اونها قادر به درک دغدغهها و مشکلات من نیستند اما من به دغدغههاشون گوش میدم و راجع به مشکلاتشون باهاشون صحبت میکنم.
من همونطوری که به دوستان و اطرافیانم احترام میذارم
انتظار دارم که اونها هم به حریم شخصی و شیوه زندگی من احترام بذارن، قضاوتم نکنن و من رو به عنوان یک دوست و یک فرد درون گرا بپذیرن.
من برعکس چیزی که بقیه فکر میکنن
نه افسردهام
نه احساس تنهایی میکنم
و نه از مشکل خاصی رنج میبرم
من فقط روحیه و سبک زندگیم یکم با دیگران تفاوت داره
که این تفاوت نه آسیبی به خودم میرسونه و نه به دیگران!
بلکه احساس خوبی در من ایجاد میکنه...
اگر درک این موضوع براتون سخته
و نمی تونید این تفاوت رو بپذیرید
بهتره خیلی دوستانه از هم فاصله بگیریم
و باعث آزار همدیگه نباشیم