نخل داران جنوب عادت خوبی دارند

نخل داران جنوب عادت خوبی دارند.
نخلی را که زیاد خوشه بدهد را عزیز نمی‌دارند،
تنبیه‌اش می‌کنند.
زخمش می‌زنند،
خوشه‌هایش را با بیرحمی تمام می‌برند.

شاید بگویید: آخی طفلکی‌ها گناه دارند،
بله سخت است اما باور کنید این کار لطف به درخت است،
با خوشه‌های زیاد نخل مجبوراست انرژی‌اش را بین مثلا ده خوشه،
تقسیم کند و محصول خرمایی است،
با کیفیت متوسط و یا حتا ضعیف.

اما نخل‌دار پنج خوشه را فدای پنج خوشه قوی‌تر می کند،
و با قطع نصف خوشه‌ها انرژی و شیره درخت صرف پنج خوشه قوی‌تر می‌شود. حاصلش هم خرمایی می‌شود با کیفیت بالاتر و قیمت بیشتر.

ما انسان‌ها هم کاش همین‌طور باشیم.
آدم‌های اضافی و کارهای اضافی را کنار بگذاریم و شیره روح‌مان را، صرف آنهایی بکنیم که ماندنی‌اند.
و باعث انبساط خاطر ما میشن
آدم‌هاى منفى که باعث آزار ما هستند، حسودان و بخیلان و،
و ٱونهایی که مسبب رنج و ناراحتى ما هستند،
عصاره وجودمان را مصرف می‌کنند و ضعیف‌مان می‌کنند.

مراقب نخل وجودمان باشیم و خوشه های اضافی را با قاطعیت تمام قطع کنیم.

هم خودمان تناورتر میشویم هم محصول مان شیرین‌تر و گواراتر خواهد شد!