امروز یه متنی دیدم که نوشته بود
به عقاید همدیگر احترام بگذارید!
اعتقاد یک مسئله شخصیست،
کمی مرور خاطرات میکنم؛
یادم میاد از بچگی بصورت سیستماتیک چه مزخرفاتی رو به اسم عقیده تو سر ما کردند و میکنند.
یادم میاد مدرسه راهنمایی که بودم معلم ورزش میگفت برای هر سانتیمتر از جای قمه بر روی سر، چند هکتار زمین در بهشت به شما هدیه میدهند.
حوریها هم که بماند!
یادم میاد تو مناظره انتخاباتی رئیس جمهور کشورم اعتراف کرد بر پیشانی زنانی که مقنعهشان بالا بود تیغ میکشیدند.
همین امروز بصورت سیستماتیک زنان این کشور بخاطر پایین رفتن روسریاشان در ماشین خودشان جریمه و بعضا دادگاهی میشوند.
کجای عقایدی که پشتوانه این قوانین ظالمانهاند، محترمه؟
گاهی هم بهانه احترام به عقاید اینست که به شما آسیبی وارد نمیکند،
سوال اینه:
پدر و مادری معتقدند راه تربیت فرزندشان کتک زدن است،
یا نباید فرزندشان درس بخواند،
یا فردی به حیوان خانگی خودش آسیب میزند،
کجای این عقاید "ظاهرا بیضررش برای ما" محترمه؟
همین چندروز پیش فردی به جرم نوشیدن الکل اعدام شده،
دخترانی به جرم برداشتن روسری به دهها سال زندان
و پدری به جرم کشتن فرزندش فقط به ۹ سال زندان محکوم شده،
و عقیدهای هم هست که نتیجهش قراره پیک سوم کرونا بشه (چه مذهبی، چه تفریحی)
و میبینم سیاستهای کشورمان را افرادی تعیین میکنند که اکثرا در نهمین دهه زندگیاند و برخی متولد دوره قاجار.
همه این ظلمها به پشتوانه عقاید پوچی انجام میشود که در ذهنهای مردم کشورم عادی شده.
یادمون باشه اونی که محترمه خود انسانهان نه تفکراتشون.
یک عقیده تا وقتی محترمه که بیان نشه،
به محض اینکه تفکری از مغز خارج و بر زبان جاری شد،
حتی پیش از ورود به جامعه،
اون تفکر به شدت قابل نقد هست.
چه برسه به اینکه اون عقیده وارد خانه، جامعه، کوچه و خیابان و سیاست وقانون و اقتصاد وکشور بشه.
کجای عقایدی که تااین حد در زندگی انسان نفوذ میکنه وکاملا به خوشبختی یا بدبختی زندگی انسانها گره میخوره محترمه؟
و بدتر ازهمه، چطور میشه برخی عقاید محترم باشن درحالیکه خودشون معتقدند بقیه عقاید محترم نیستند!؟
تمام بدبختی انسان درطول تاریخ، از جنگها گرفته تا دیکتاتوریها همه از عقاید غلط سرچشمه گرفتهن، ما چطور میتونیم بگیم عقاید محترماند؟
البته که قابل نقد بودن به معنای مجوز بیاحترامی نیست ولی هیچ عقیدهای هم اینقدر محترم ومقدس نیست که نشه نقدش کرد!
این حرف احمقانه ولی ظاهرا روشنفکرانه که "باید به عقاید احترام بگذارید" دیگر از کجا آمد!؟